اگر عاقل بود داند که مجنون صبر نتواند                                                       شتر جائی بخواباند که لیلی را بود منزل

                                                                                                                                        سعدی

انصاف نباشد که من خسته ی رنجور                                                              پروانه ی او باشم و او شمع جماعت

                                                                                                                                        سعدی

ای دل روش عشق ز پروانه بیاموز                                                                جان دادن ازآن عاشق دیوانه بیاموز

                                                                                                                          یارعلی طهرانی

آن دل که پریشان شود از ناله ی بلبل                                                           بردامنش آویز که با وی خبری هست

                                                                                                                       عرفی شیرازی

آمدم صبح جوبلبل به چمن درنوروز                                                             شام چون ماتمی از خاک شهیدان رفتم